کمپ یک 72یی

نمیدونم چرا هروقت اینجا میخوام چیزی بنویسم اولین واژه هایی (یا ترکیب هایی) که به ذهنم میرسه معمولا واژه هایی هستند که دو پهلو تشریف دارند. مثل عنوان همین مطلب که میشه به صورت یادباد و یا یادِ باد خونده بشه.

راستش اصلا نمیخواستم چیزی بنویسم تا اینکه داخل وبلاگ یکی از دوستان دیدم که تولدش بوده و پست گذاشته(تولدش مبارک). منم یاد ماه آذر و تولد یکی از آشناهای سابق افتادم.

من معمولا واسم تولدها مهم نیست، به جز چند نفر توی خانواده تولد کس دیگه ای رو یادم نیست. این آشنا هم که گفتم فقط یادمه ماه آذر بود و چیزی که الان توی ذهنمه اینه که 24 آذر بود. به هر حال هرجا هست مبارک باشه. شاید هیچوقت دیگه نبینمش مثل 3 سال و خورده ای گذشته که ندیدمش.

راستی قول داده بودم که دیگه یادش نباشم، الانم یادش نیستم(الکی) فقط یاد ماه آذرم. آذرم نمیتونم فراموش کنم چون برعکس اسممه.

ولی چه فایده ای داره که آدم یادِ باد باشه؟

اعتراف میکنم تا وقتی جمله آخرو ننوشته بودم هیچی تو ذهنم راجع بهش نبود.