چند وقت پیش تو پیج زندگی دانشجویی یه چالش گذاشته بودن تحت این عنوان: یک عکس از لوازمی که بدون اونها از خونه بیرون نمیرید بفرستید.
همونطور که میشه حدس زد توی همه ی عکسها گوشی موبایل و کیف پول(یا پول) بود.
بعضی ها ساعت، سوییچ، آدامس، دستبند، انگشتر و ... داشتن توی عکس هاشون. (حدس میزنم خیلی از خانمها لوازم تجدید آرایش هم دارن با خودشون)
من هیچوقت توی این چالش ها شرکت نکردم و نمیکنم چون اعتقادی ندارم بهشون و بیشتر به نظرم واسه خودنمایی ساخته شدن (اکثر چالش ها و کمپین های اجتماعی) تا اینکه یک اقدام عملی و سازنده باشند.
ولی هدفم از این پست نقد چالش و کمپین نیست بلکه ذکر فکرمه...
فکر کردم اگه بخوام منم عکس بزارم چی باید تو عکسم باشه؟؟؟
قطعا کیف پولم خواهد بود مگر اینکه بخوام جایی برم که لازم نیست مثلا بعضی شبها که میرم دوچرخه سواری.
گوشی هم همینطور خواهد بود مگر اینکه بخوام آشغالارو ببرم بیرون.
توی موارد محدودی هم هندزفری. (هیچوقت املاشو بلد نمیشم...)
هرچی فکر کردم دیگه چیزی نداشتم که بخوام باخودم ببرم. بعد با خودم فکر کردم که این خوبه یا بد؟ نشونه ی سادگی یا خسیسی؟
عمیقتر فکر کردم... به این نتیجه رسیدم به جز گوشی، لپ تاپ، دوچرخه و کیف پولم تو این دنیا به هیچ چیزی تعلق خاطر ندارم.
نمیدونم بده یا خوب؛ ولی من هیچی تو این دنیا ندارم که واسم ارزش داشته باشه.
پ.ن1: منظورم از هیچ چیز، هیچ چیز مادیه نه معنوی.
پ.ن2: دوباره کچل کردم موهامو اینم نشونه ی اینه که به موهامم تعلق خاطر ندارم هر چند کم شدن جدیدا...
پ.ن3: جدیدا پست هام دارن طولانی میشن.
پ.ن4: فکر کنم کم کم باید اینجارو جم کنم و پست هامو مستقیم واسه همون یکی دوتا خواننده بفرستم. D:
